praca w szczególnych warunkach wykaz b

wykaz stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze; 2) ewidencję pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, za których jest przewidziany obowiązek opłacania składek na FEP, zawierającą dane, o których mowa w ust. 3 pkt 2. W tym celu należy: 1. Po zalogowaniu przejść do panelu ubezpieczonego wybierając w oknie głównym zakładkę Ubezpieczony. 2. W oknie Panel ubezpieczonego wybrać z menu pozycję Praca w szczególnych warunkach. 3. W zakładce "Praca w szczególnych warunkach" dane prezentowane są za okres ostatnich 3 lat. Okno wyświetlane jest w trybie ZUS ZSWA należy złożyć do 31 marca 2022 roku. Co do zasady zgłoszenie danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze płatnik składek przekazuje do ZUS do 31 marca danego roku kalendarzowego za poprzedni rok kalendarzowy. Termin na złożenie ZSWA za 2021 r. upływa 31 marca 2022 r. Autopromocja. Wynika z tego, że pracą w szczególnym charakterze była praca nauczycieli jednostek oświatowych wymienionych w art. 1 ust. 1 KN do 31 grudnia 2008 r., a od 1 stycznia 2009 r. pracą w szczególnym charakterze jest jedynie praca nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych zatrudnionych w młodzieżowych ośrodkach Katalog prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze został określony w wykazie A i B, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, zwanego dalej rozporządzeniem. nonton film guardian of galaxy vol 2. Nesttat / / 2011-09-15 11:31 Obserwuj wątek + popieram - neguję 0 usuń Zgłoś do usunięcia Gdzie można znaleźc te wykazy Szkodliwe warunki pracy to narażenie na ciągły hałas, działanie substancji chemicznych czy zagrożenie atakiem mikrobiologicznym. Pracownicy, którzy wykonują zawody narażające zdrowie i życie, mają możliwość skorzystania z wcześniejszej emerytury. Sprawdź, o jakie profesje chodzi i kogo dotyczy praca w warunkach szkodliwych. Oto wykaz najczęściej spotykanych zawodów o niebezpiecznym charakterze. Z artykułu dowiesz się: • Jakie są szkodliwe warunki pracy górnika i hutnika? • Na co narażony jest murarz, cieśla czy technik budownictwa? • Co zagraża energetykowi, pracownikowi branży chemicznej, medycznej i laboratorium? • Dlaczego drwal, rolnik, pracownik gospodarki komunalnej i transportu nie mają łatwych profesji? Szkodliwe warunki pracy w profesji górnika i hutnika Profesje związane z górnictwem (górnik, technik górnictwa) wiążą się z prowadzeniem prac pod ziemią i w kopalniach odkrywkowych, pracami wiertniczymi oraz wydobywaniem ropy lub gazu. Taki pracownik narażony jest na utratę zdrowia i/lub życia w sytuacjach kryzysowych, np. podczas osunięcia się ziemi w kopalni odkrywkowej lub zawalenia podziemnych tuneli. Do czynników szkodliwych należy wysoka temperatura, często przekraczająca 70° C. Do fachu związanego z górnictwem zalicza się zarówno zawody polegające bezpośrednio na produkcji koksu, jak i te zajmujące się jego wypychaniem z baterii koksowniczych oraz późniejszym sortowaniem. Jeśli chodzi o hutnika – szkodliwe warunki pracy w tej branży to narażenie na poparzenia podczas obsługiwania pieców i przy produkcji stopów metali, narażenie organizmu na działanie metali ciężkich czy obsługa ciężkich urządzeń. Profesje związane z branżą szklaną to technik produkcji szkła, technik produkcji ceramiki czy wyrobów szklanych. | Ryzykowne zawody, czyli jakie? Wykaz prac w szczególnych warunkach – murarz, cieśla i technik budownictwa Do najbardziej znanych zawodów należących do budownictwa oraz przemysłu materiałów budowlanych można zaliczyć murarza, cieślę, technika budownictwa lub drogownictwa. Ci pracownicy, w zależności od wykonywanej profesji, zajmują się np. robotami przy kanalizacji wodnej, pracami zbrojarskimi i betoniarskimi. Do tego dochodzi jeszcze obróbka kamieniarska, montaż konstrukcji metalowych na wysokościach, budowa i remont chłodni oraz kominów przemysłowych. Do niebezpiecznych zadań tych fachowców często należą prace na wysokości. Specjaliści od budowlanki każdego dnia muszą też uważać na ciężkie maszyny oraz mieć oczy dookoła głowy. | Plusy i minusy pracy w budownictwie Praca w warunkach szkodliwych – energetyk, pracownik branży chemicznej, służby zdrowia i laborant Do kolejnej grupy zawodów można zaliczyć osoby z branży energetycznej (np. technik energetyk, inżynier energetyk). Ci narażeni są na pracę w warunkach szkodliwych z racji możliwych porażeń elektrycznych, pożarów instalacji, a nawet wybuchów wynikających z usterek i awarii urządzeń podpiętych do zasilania. Nie mniej narażona jest branża chemiczna związana z produkcją środków czyszczących z wykorzystaniem szkodliwych substancji, analizą substancji chemicznych, produkcją gazów technicznych oraz klejów, farb i rozpuszczalników. Bardzo wymagająca i niebezpieczna jest także praca lekarzy, pielęgniarek oraz ratowników medycznych, którzy są narażeni na zakażenie szkodliwymi patogenami ( wirusami, bakteriami, pasożytami). Medycy, mają również nieustanny kontakt z chorymi, zaś laboranci z próbkami pochodzenia organicznego, które mogą być źródłem zakażeń. | Perspektywy zawodowe dla absolwenta biologii Praca w warunkach szkodliwych – drwal, rolnik, pracownik gospodarki komunalnej i transportu Szkodliwe warunki pracy w obszarze leśnictwa i przemysłu drzewnego oraz papierniczego to zajęcia przy wycince i wywozie drzew, a także obsługa urządzeń wykorzystywanych do obróbki i impregnowania drewna oraz płyt. Oprócz tego zadania mogą obejmować hydrotermiczną obróbkę czy bielenie mas drewna substancjami wybielającymi. Tymi zadaniami zajmuje się drwal i leśnik. Z kolei zadania wykonywane w ramach gospodarki komunalnej (sortowacz odpadów komunalnych, technik gospodarki odpadami komunalnymi) to prace w kanałach ściekowych, wywóz śmieci i nieczystości stałych oraz płynnych, a także praca na wysypiskach oraz wylewiskach nieczystości. | Warunki szkodliwe i szczególne w pracy Mało kto zdaje sobie sprawę, że do najtrudniejszych zawodów należy także bycie rolnikiem, który narażony jest na działanie substancji szkodliwych stosowanych np. w opryskach roślinnych przeciw owadom (pestycydy). Do tego dochodzą też prace w pobliżu zwierząt hodowlanych czy niebezpieczeństwa związane z użytkowaniem ciężkich maszyn rolniczych, traktora, wozów paszowych czy kombajnów. Część tych czynników wywołuje choroby zawodowe, które są obecne nawet w tej profesji. Ostatnia grupa to transport i łączność. Szkodliwe warunki pracy w tych zawodach to prowadzenie środków transportu publicznego, ciężkie prace załadunkowe, prace na torach kolejowych, prowadzenie maszyn rolniczych oraz gąsienicowych czy prace na statkach morskich. Praca w szczególnych warunkach – co to? Pod pojęciem praca w szczególnych warunkach kryją się zawody, które wiążą się przede wszystkim z dużą odpowiedzialnością za własne bezpieczeństwo pracownika, innych osób oraz otoczenia. Zatrudnienie w takim miejscu wiąże się z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia czynników ryzyka wpływającymi negatywnie na psychofizyczny stan zdrowia człowieka, co prowadzi do jego trwałego uszkodzenia. Wraz z upływem czasu sprawność osoby zatrudnionej pogarsza się w wyniku procesu starzenia. W następstwie pracownik nie może wykonywać swojego zawodu w należyty sposób, a tym samym zagraża bezpieczeństwu publicznemu. Szczególne warunki muszą dotyczyć środowiska pracy oraz wpływających na nie sił natury lub procesów technologicznych. W takiej sytuacji pracodawca ma obowiązek zapewnić osobom zatrudnionym dodatkowe środki bezpieczeństwa i ochrony zaliczające się do profilaktyki technicznej, organizacyjnej oraz medycznej. Należą do nich między innymi regularne badania pracowników. Podsumowując, praca w warunkach szczególnych uniemożliwia wykonywanie obowiązków na danym stanowisku aż do osiągnięcia wieku emerytalnego. W takich sytuacjach pracownicy mają prawo do przejścia na emeryturę pomostową. Praca w warunkach szkodliwych – co decyduje o szkodliwości warunków? Czynniki ryzyka, które z dużym prawdopodobieństwem mogą trwale uszkodzić zdrowie pracownika, dzieli się na dwie kategorię, a w ich obrębie na konkretne środowisko pracy. Do pierwszej grupy zalicza się warunki determinowane siłami natury. Wśród nich wymienia się osoby wykonujące obowiązki: pod ziemią, na wodzie, pod wodą oraz w powietrzu. Natomiast w drugiej grupie znajdują się czynniki determinowane procesami technologicznymi. Pierwszy z nich to zatrudnienie w warunkach gorącego mikroklimatu, czyli w przypadku wartości wskaźnika obciążenia termicznego WBGT równym lub wyższym niż 28°C, przy tempie metabolizmu zatrudnionego powyżej 130 W/m2. Kolejny czynnik to warunki zimnego mikroklimatu, co oznacza pracę w pomieszczeniach, gdzie temperatura jest poniżej 0°C. Wśród czynników determinowanych procesami technologicznymi wymienia się również bardzo ciężkie prace prowadzące do efektywnej wydatki energetycznej powyżej 8400 kJ u mężczyzn oraz 4600 kJ u kobiet. Są to limity obejmujące jedną zmianę roboczą. Do czynników ryzyka zalicza się również warunki podwyższonego ciśnienia atmosferycznego. Dodatkowo wśród nich znajdują się również ciężkie prace fizyczne wiążące się z bardzo dużym obciążeniem, które wynika z pracy w niezmiennej, wymuszonej pozycji ciała. Oznacza to znaczne pochylenie i/lub skręcenie pleców przez minimum 50% zmiany roboczej przy jednoczesnym efektywnym wydatku energetycznym powyżej 6300 kJ i wywieraniu siły powyżej 10 kG u mężczyzn, z kolei u kobiet parametry te wynoszą odpowiednio powyżej 4200 kJ oraz 5 kG. Praca w szkodliwych warunkach – co mówi prawo Najważniejsze informacje dotyczące pracy w szkodliwych warunkach można znaleźć przede wszystkim w aktach prawnych regulujących sprawy związane ze świadczeniami emerytalno-rentowymi. Są to: Ustawa z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237 poz. 1656), Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. poz. 887 z późn. zm.), Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.). W tych dokumentach znajdziemy definicje oraz informacje dotyczące kryteriów, jakie są stosowane podczas klasyfikacji zawodów jako pracy w szkodliwych warunkach. Wyżej wymienione akty prawne wskazują również zasady wyliczania i przyznawania rekompensaty oraz świadczeń emerytalno-rentowych. Praca w szkodliwych warunkach – uprawnienia Praca w szkodliwych warunkach uprawnia gwarantuje obniżenie wieku emerytalnego. Standardowo emerytura pomostowa może być przyznana po ukończeniu co najmniej: 55 lat kobiety i 65 lat mężczyźni. Takie zasady obowiązują również w przypadku górników wykonujących swoje obowiązki pod ziemią. W przypadku zatrudnienia w powietrzu, stanowiska maszynisty pojazdów trakcyjnych oraz ratowników górskich próg wynosi: dla kobiet 50 lat i mężczyzn 55 lat. Osoby zatrudnione w morskich portach lub firmach działających na ich rzecz, hutnictwie, na wodzie, pod wodą, przy przetwórstwie i/lub usuwaniu materiałów zawierających azbest mają szansę na emeryturę już po osiągnięciu 55 roku życia bez względu na płeć. Dodatkowo w każdym z wyżej wymienionych przypadków należy pamiętać o spełnieniu warunku, jakim jest posiadanie co najmniej 15 lat stażu pracy i ukończenie wieku emerytalnego najpóźniej w ciągu 5 lat od zakończenia pracy. Praca w warunkach szkodliwych uprawnia również do otrzymania rekompensaty. Jednak dotyczy to wyłącznie osób zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu. Aby uzyskać dodatek do emerytury, należy posiadać zaświadczenie z miejsca pracy lub świadectwo z uwzględnieniem informacji o szczególnych warunkach. Praca w szczególnych warunkach – lista Praca w warunkach szkodliwych wykaz zawodów można znaleźć w załączniku nr 1 do ustawy o emeryturach pomostowych (Dz. U. Nr 237 poz. 1656). Zawiera on 40 pozycji, wśród których znajduje się między innymi: prace bezpośrednio przy przeróbce mechanicznej węgla oraz rud metali lub ich wzbogacaniu, prace pod ziemią bezpośrednio przy drążeniu tuneli w górotworze. Po szczegółową listę należy udać się do wyżej wspomnianego aktu prawnego. Jednak warto wspomnieć, że wykaz prac w szczególnych warunkach znajduje się również w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. W tym przypadku podział prezentuje się następująco: WYKAZ A górnictwie energetyce hutnictwie i przemyśle metalowym chemii budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych leśnictwie przemyśle drzewnym i papierniczym przemyśle lekkim gospodarce komunalnej rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym przemyśle poligraficznym służbie zdrowia i opiece społecznej zespołach formujących szkło prace różne WYKAZ B na statkach żeglugi powietrznej w portach morskich prace gorące w hutach żelaza i stali oraz hutach metali niezależnych prace różne 1 stycznia 1999 r. 1985-02-20 § 1 1991-05-09 § 1 1993-01-14 § 1 1996-06-07 § 1 1997-06-18 § 1 1999-01-01 Art. 32 ust. 4 Art. 194 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( z dnia 18 lutego 1983 r.) Na podstawie art. 55 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 i. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267)zarządza się, co następuje: Rozdział 1Przepisy ogólne § 1. 1. Rozporządzenie stosuje się do pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymienione w § 4-15 rozporządzenia oraz w wykazach stanowiących załącznik do rozporządzenia, zwanych dalej "wykazami". 2. § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 29 stycznia 1985 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 20 lutego 1985 r. § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 7 czerwca 1996 r. Właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz centralne związki spółdzielcze w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalają w podległych i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B. 3. § 1 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniajacego rozporządzenie z dniem 7 czerwca 1996 r. Wykazy stanowisk, o których mowa w ust. 2, stosuje się także w jednostkach organizacyjnych: 1) które powstały w drodze przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w inne przedsiębiorstwo, w przedsiębiorstwa, w spółkę lub w spółki, 2) które zostały przekazane organom samorządu terytorialnego, 3) dla których uprawnienia i obowiązki organu założycielskiego przejęli wojewodowie lub inne organy państwowe. 4. § 1 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniajacego rozporządzenie z dniem 7 czerwca 1996 r. Przepis ust. 3 ma zastosowanie od dnia wprowadzenia zmian, o których mowa w tym przepisie. § 2. 1. § 2 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 7 czerwca 1996 r. Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. 2. § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 czerwca 1997 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1997 r. Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Rozdział 2Wiek emerytalny § 3. Za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. § 4. 1. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, 2) § 4 ust. 1 pkt 2 skreślony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 3 czerwca 1997 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1997 r. (skreślony), 3) ma wymagany okres - zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. 2. § 4 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 3 czerwca 1997 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1997 r. (skreślony). 3. Do okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach, o których mowa w ust. 1, zalicza się także okresy pracy górniczej w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin oraz okresy zatrudnienia na kolei w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin, a także okresy pracy lub służby, o których mowa w § 5-10. § 5. 1. Pracownik, który na statkach żeglugi powietrznej wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w dziale I wykazu B, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: a) 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn albo b) 50 lat dla kobiet i 55 lat dla mężczyzn; jeżeli komisja lotniczo-lekarska wydała orzeczenie o niezdolności do wykonywania czynności członka personelu latającego, 2) wiek emerytalny osiągnął w czasie wykonywania prac wymienionych w dziale I wykazu B lub w czasie zatrudnienia, do którego został skierowany po zwolnieniu z pracy na statkach żeglugi powietrznej, 3) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy na statkach żeglugi powietrznej, wymienionej w dziale I wykazu B. 2. Warunek określony w ust. 1 pkt 2 nie jest wymagany, jeżeli pracownik z powodu inwalidztwa został zwolniony z pracy na statkach żeglugi powietrznej lub z pracy, do której został skierowany po zwolnieniu z pracy na statkach żeglugi powietrznej, wymienionej ust. 1. § 6. Pracownik, który w morskich portach handlowych oraz przedsiębiorstwach pomocniczych działających na rzecz tych portów, zwanych dalej "portami morskimi”, wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w dziale II wykazu B, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat w czasie wykonywania tych prac lub zatrudnienia, do którego został skierowany stosownie do zalecenia lekarza, 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy wymienionej w dziale II wykazu B. § 7. Pracownik, który wykonywał w hutnictwie prace w szczególnych warunkach, wymienione w dziale III wykazu B, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: a) 59 lat w okresie od dnia 1 stycznia 1983 r., 58 lat w okresie od dnia 1 stycznia 1984 r., 57 lat w okresie od dnia 1 stycznia 1985 r., 56 lat w okresie od dnia 1 stycznia 1986 r., 55 lat w okresie od dnia 1 stycznia 1987 r. albo b) 55 lat w okresie od dnia 1 stycznia 1983 r., jeżeli komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia orzekła trwałą jego niezdolność do wykonywania prac wymienionych w dziale III wykazu B, 2) wiek emerytalny osiągnął w czasie wykonywania prac wymienionych w dziale III wykazu B lub w okresie zatrudnienia, do którego skierowany został stosownie do zalecenia lekarza, 3) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy wymienionej w dziale III wykazu B. § 8. 1. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w dziale IV wykazu B, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) § 8 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia z dnia 3 czerwca 1997 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1997 r. osiągnął wiek emerytalny wynoszący 50 lat dla kobiet i 55 lat dla mężczyzn, 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 10 lat wykonywał prace wymienione w dziale IV wykazu B. 2. § 8 ust. 2 skreślony przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia z dnia 3 czerwca 1997 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 18 czerwca 1997 r. (skreślony). § 8a. § 8a dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 1991 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 9 maja 1991 r. § 8a zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 29 grudnia 1992 r. ( zmieniającego rozporządzenia z dniem 14 stycznia 1993 r. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie B dziale IV poz. 8 i 9, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiagnął wiek emerytalny: 50 lat - kobieta i 55 lat mężczyzna - w czasie zatrudnienia lub w ciągu 5 lat od ustania zatrudnienia, 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 20 lat przy pracach wymienionych w wykazie B dziale IV poz. 8 i 9. § 9. 1. Funkcjonariusz pożarnictwa nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: a) 55 lat dla - kobiet i 60 lat dla mężczyzn albo b) 50 lat dla kobiet i 55 lat dla mężczyzn, jeżeli komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia orzekła trwałą jego niezdolność do pełnienia służby w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, 2) wiek emerytalny osiągnął w czasie pełnienia służby albo w czasie zatrudnienia wykonywanego po zwolnieniu z tej służby, 3) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat służby w jednostkach ochrony przeciwpożarowej przy wykonywaniu czynności o charakterze operacyjno-technicznym. 2. Warunek określony w ust. 1 pkt 2 nie jest wymagany, jeżeli funkcjonariusz pożarnictwa został zwolniony ze służby lub z pracy, którą wykonywał po zwolnieniu ze służby w jednostkach ochrony przeciwpożarowej, z powodu inwalidztwa, § 10. 1. Żołnierz zawodowy oraz funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej, organów bezpieczeństwa publicznego i Służby Więziennej, zwolniony ze służby, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn w czasie służby wojskowej, w Milicji Obywatelskiej, w organach bezpieczeństwa publicznego, służby więziennej bądź w czasie zatrudnienia wykonywanego po zwolnieniu z tej służby, bądź w ciągu 5 lat po zwolnieniu ze służby lub ustaniu zatrudnienia, 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat tej służby. 2. Przepis § 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 11. Funkcjonariusz celny nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn w czasie zatrudnienia w organach administracji celnej, 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w organach administracji celnej. § 12. 1. Pracownik wykonujący działalność twórczą lub artystyczną w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym twórców i ich rodzin nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący dla: a) tancerza, akrobaty, gimnastyka, ekwilibrysty, kaskadera - 40 lat dla kobiet i 45 lat dla mężczyzn, b) solisty wokalisty, muzyka grającego na instrumentach dętych, tresera zwierząt drapieżnych - 45 lat dla kobiet i 50 lat dla mężczyzn, c) artysty chóru, żonglera, komika cyrkowego, aktora teatru lalek - 50 lat dla kobiet i 55 lat dla mężczyzn, d) aktorki, dyrygentki - 55 lat, e) muzyka grającego na instrumentach smyczkowych, perkusyjnych oraz klawiszowych, operatora obrazu filmowego, fotografika - 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, 2) wiek emerytalny osiągnął w czasie zatrudnienia lub w ciągu 5 lat od ustania zatrudnienia, 3) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat działalności twórczej lub artystycznej. 2. Przepis § 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio. § 13. Dziennikarz zatrudniony w redakcjach dzienników, czasopism, w radiu, telewizji oraz w agencjach prasowych, informacyjnych, publicystycznych albo fotograficznych, objęty układem zbiorowym pracy dziennikarzy, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn w czasie wykonywania pracy dziennikarskiej, 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy dziennikarskiej. § 14. Pracownik Najwyższej Izby Kontroli nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn w czasie zatrudnienia w Najwyższej Izbie Kontroli, 2) ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w Najwyższej Izbie Kontroli. § 15. Nauczyciel, wychowawca lub inny pracownik pedagogiczny wykonujący pracę nauczycielską wymienioną w art. 1 pkt 1-7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 1982 r. Nr 3, poz. 19, Nr 25, poz. 287, Nr 31, poz. 214 i z 1983 t. Nr 5, poz. 33),- określoną w tej ustawie jako praca zaliczona do I kategorii zatrudnienia, nabywa prawo do emerytury na zasadach określonych w § 4 i jest uważany za wykonującego prace w szczególnym charakterze. Rozdział 3(skreślony) Rodział 3 skreślony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 7 czerwca 1996 r. Rozdział 4Przepisy przejściowe i końcowe § 19. 1. Przy ustalaniu okresów pracy, o których mowa w § 2, uwzględnia się również okresy takiej pracy (służby), wykonywanej przed dniem wejścia w życie rozporządzenia. 2. Prace dotychczas zaliczone do I kategorii zatrudnienia w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 maja 1979 r. w sprawie pierwszej kategorii zatrudnienia (Dz. U. z 1979 r. Nr 13, poz. 86 i z 1981 t. Nr 32, poz. 186) uważa się za prace wykonywane w szczególnych warunkach, o których mowa w § 4. § 20. Osoba, która nabyła uprawnienie do zwiększenia emerytury lub renty inwalidzkiej na podstawie przepisów dotychczasowych, zachowuje to uprawnienie, z tym że zamiast dotychczasowego zwiększenia przyznaje się jej wzrost emerytury lub renty inwalidzkiej w wysokości wynikającej z rozporządzenia. § 21. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1983 r. Załącznik 1 Wykaz prac wykonywanych w szczególnych warunkach Wykaz B dział IV poz. 8 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 1991 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 9 maja 1991 r. Wykaz B dział IV poz. 9 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 grudnia 1992 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 14 stycznia 1993 r. Tytuł wykazu A zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 7 czerwca 1996 r. Tytuł wykazu B zmieniony przez § 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniającego rozporządzenie z dniem 7 czerwca 1996 r. Wykaz C skreślony przez § 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia z dnia 21 maja 1996 r. ( zmieniajacego z dniem 7 czerwca 1996 r. Warunki pracyBhp przy pracach... 7 października 2009 Pytanie: Pytanie: Czy istnieje wykaz prac w szczególnych warunkach oraz prac o szczególnym charakterze? Odpowiedź: Wykaz prac w szczególnych warunkach stanowi załącznik nr 1, a wykaz prac o szczególnym charakterze stanowi załącznik nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. Kryteria uznania prac za wykonywane w szczególnych warunkach bądź uznania wykonywania prac o szczególnym charakterze zostały określone w wymienionej ustawie. Analiza spełnienia tychże warunków następuje w procesie oceny ryzyka zawodowego związanego z wykonywaną pracą, do której pracodawca jest zobowiązany przepisami Kodeksu pracy. Zakładowy wykaz stanowisk pracy Sporządzenie zakładowego wykazu stanowisk pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze oraz ewidencji pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze spośród wykazów stanowiących załączniki nr 1 i 2 do wymienionej ustawy ciąży na pracodawcy. Autor: Jan M. Pióro specjalista z zakresu prawa pracy, biegły sądowy w dziedzinie bhp przy Sądzie Okręgowym w Warszawie Autor: Jan M. PióroMgr prawa, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, autor wielu publikacji o charakterze poradnikowym wieloletni pracownik Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, ostatnio główny specjalista w Departamencie Prawnym Głównego Inspektoratu Pracy państwowej Inspekcji Pracy, biegły sądowy przy sądach okręgowych w Warszawie, z zakresu bezpieczeństwo i higiena pracy.

praca w szczególnych warunkach wykaz b